woensdag 7 mei 2014

Hondengedrag


 

 

Honden kun je opvoeden. Je kunt ze commanderen en ze gaan, zo leren hondenbezitters mij. Aan de andere kant kunnen ze zich ook danig misdragen. Ze springen tegen je op, blaffen als het niet moet, laten her en der hun uitwerpselen liggen en in het ergste geval bijten ze. Maar blaffende honden bijten niet. Wist u dat dat ook in de politiek zo gaat? Ik wist het niet, maar heb het met eigen ogen kunnen aanschouwen. Wat was namelijk het geval. Afgelopen week was de bedrijfsopvolgingsregeling onderwerp van gesprek. In het voorjaar wordt immers een aantal maatregelen onderwerp van gesprek, zodat deze sluimerend aangekondigd in het najaar in wetsvoorstellen verschijnen. Een kwestie van tactiek (politieke opvoeding zullen we maar zeggen). Met groot gebaar (lees geblaf) werd de afschaffing van de bedrijfsopvolgingsregeling aangekondigd. Kranten namen de berichtgeving over, politieke partijen reageerden massaal. Er werd gekijfd. En zoals u wellicht weet, hondengevechten zijn verboden. Dan wordt er ingegrepen. Zo ook hier. Een heleboel geblaf en gedreig was het gevolg in de Tweede Kamer. En wat gebeurde: Met de staart tussen de benen werd er afgedropen.  En wat kopten de kranten de volgende dag? Afschaffing bedrijfsopvolgingsregeling van de baan. Eerste reactie van mij: Die sufferds kunnen niet lezen. Maar later begreep ik het: natuurlijk kunnen honden niet lezen. Dom van mij. Maar toch niet zo dom dat ik niet zag dat er deze kabinetsperiode geen afschaffing van de bedrijfsopvolgingsregeling op het programma staat. Dat zegt echter niets over het moment waarop er een nieuwe kabinetsperiode aanbreekt. Een nieuw begin, dus nieuwe kansen. En dus gaan we nu uitgebreid discussiëren over een herziening van het belastingstelsel. (Is vorig jaar uitgebreid door de Commissie Dijkhuizen gebeurd). Er worden allerlei zaken van stal gehaald die we in het verleden ook geopperd hebben. Een uniform BTW-tarief (dus geen onderscheid laag/hoog tarief). Een werkkostenregeling waarvan de contouren vier jaar later nog niet duidelijk zijn. Ik zou haast zeggen: de africhting is niet helemaal volgens de methode van Martin Gauss gegaan. Dus moeten we op een cursus om een en ander te corrigeren. Dat doet normaliter de eigenaar toch. Maar o, jee, waar is die gebleven? Precies in geen velden of wegen te zien. Dat scheelt werk. En dat maakt moe. Want dan moet je weer opvoeden. En dat moet je helaas bij honden maar blijkbaar ook bij fiscale wetgeving blijven doen. Als adviseur sta ik iedereen graag bij met goede raad. Dus mag ik een suggestie doen: bij het aantreden van het kabinet is een vast onderdeel alvorens men wordt toegelaten: een cursus Martin Gauss met goed gevolg afleggen. Niet voor één gat te vangen, draagt een goed adviseur meerdere oplossingen/suggesties aan. Daarom nog dit: Voor hen die de Gauss-proef niet halen; geef hen hapklare (honden) brokken en u zult zien dat de roedel op dat moment ook niet meer blaft en gedwee met het baasje meegaan. Immers de meeste leden van een roedel kent zijn plaats. En dat scheelt opvoeden, toch?