Terug bij af of happy together?

 

De veranderdrift van sommige bewindslieden kent geen grenzen. Dit lijkt in het bijzonder te gelden voor bewindslieden die op Financiën de scepter zwaaien. Vaak zien ze het uiteindelijk effect van hun hande-lingen niet eens, want eer de maatregelen goed en wel zijn ingevoerd, is de vier-jaarstermijn van het kabinet alweer voorbij. Al een aantal jaren heb ik de indruk dat de bewindslieden hetzij door bijzondere wetgeving hetzij door grotere veranderdrift willen opvallen. Zeg maar het pad uitstippelen voor de carrière daarna, want ook daar blijkt veel om te doen. Staatssecretaris Koning heeft destijds de Tweeverdieners-wetgeving binnen geloodst en een complete herziening van de Belastingdienst doorgevoerd. Staatssecretaris Vermeend heeft diepe indruk gemaakt met zijn voorstellen voor herziening voor de inkomsten-belasting die uiteindelijk uitmondden in de Wet IB 2001. Bij staatssecretaris de Jager lag de focus op lastenverlichting in het bijzonder voor ondernemers en staats-secretaris Weekers heeft zijn pijlen gezet op veranderingen in de marge tot het grote werk gaat komen: het eindrapport van de Commissie Dijkhuizen. Nou ja, in de marge? Daar kunnen mis-schien ook wat vraagtekens bij gezet worden. De relatief kleine aanpassingen voor het eigen woningregime hebben tot grote consternatie op de huizenmarkt geleid. Niks meer verkoop van huizen, vlot trekken van de bouw etc. De markt ligt compleet stil. Banken willen de termijn voor hypotheekrente-aftrek het liefst verlengen naar 40 jaar, want zij zien de bui al hangen: er zouden grote verliezen afgeboekt moeten worden. Inmiddels is ook bekend dat op een restschuld bij de eigen woning een torenhoge rente in het verschiet zit. Gevolg: aanverwante branches voelen de klappen ook. De verhoging van de omzet-belasting heeft even tot een dip geleid en wat dat verder gaat be-tekenen, is nog maar de vraag.

En nu is met een beetje geluk de autobranche de klos: de fiscale bijtelling moet eerlijker verdeeld worden. De arbeidsmarkt zal zeker niet aantrekken, want ook daar is veel te doen met ontslagver-goedingen, vaste/flexibele contracten enz. Dat kan onder meer hypotheekaanvragen belemmeren. De Belastingdienst doet even als andere overheidsorganen net zo hard mee dus ook daar vallen veel ontslagen.

En eigenlijk verbaast dit alles mij. Weet u waarom? De vorming van dit kabinet was top. Zo ongeveer onder een borrel beklonken. Dat is toch de ultieme manier van samenwerking? Dan zou je toch verwachten dat als zo’n kabinet aan de slag gaat, dat geolied moet lopen en er uitstekend samengewerkt zal worden. In de uitwerking van de wetgeving merk ik daar helaas nog niets van. Het ministerie van Veiligheid en Justitie vogelt in zijn eentje allerlei juridische wetsvoorstellen uit zonder zich af te vragen of het gevolgen heeft voor bijvoorbeeld Financiën. Datzelfde gebeurt bij Sociale Zaken en Werk-gelegenheid. We zijn dus eigenlijk weer terug bij af. Ieder zijn eigen toko en die wordt bewaakt en geen enkel oog voor andermans belangen. Dat past niet in een land waar de minister van Financiën op de nominatie staat voorzitter te worden van een Europese groep ministers. Europa zal nooit een eenwording zijn als we niet gaan samenwerken. Dus ja, u begrijpt het al: ik hoop op veel borrels om zaken te regelen en daarmee op een goede samenwerking om te voorkomen dat we terug bij af zijn. En dat is ook nog eens goed voor de horeca.