dinsdag 23 juli 2013

Column: Commissieleed/Oogjes dicht en snaveltjes toe


Met enige regelmaat stelt het ministerie van Financiën een commissie in. Meestal gebeurt dat omdat men nieuwe ideeën wil hebben hoe de belastingheffing anders zou moeten of kunnen worden ingericht. Vaak worden allerlei kenniskrachtige creatievelingen bij elkaar gezet als denktank. Zij mogen hun fantasie erop loslaten, mits aan bepaalde randvoorwaarden wordt voldaan. Aangezien veelal aan alle voorgedragen oplossingen de voorwaarde wordt verbonden dat de uitkomst budgettair neutraal moet zijn, met andere woorden je mag alles bedenken als het maar geen geld kost of nog beter geld oplevert, is het niet zo dat de fantasie geheel de vrije loop wordt gelaten. Daarnaast vergt het veel rekenwerk en modellen maken, uitwerken of uittesten, dus wordt aan een commissie een groep superrekenaars (de econometristen onder ons) toegevoegd. Deze commissie gaat hard aan het werk. Er wordt veel vergaderd, veel gedacht, voorgesteld en uitgewerkt en onder hoge druk een lijvig en indrukwekkend rapport gepubliceerd. Vele commissies zijn in het verleden ingesteld en even zovele voorstellen zijn door hen gedaan. Met veel tamtam worden de resultaten bekend gemaakt en dan? Dan maar hopen dat de gedane voorstellen worden overgenomen in wetgeving. Het is dat laatste waar het mij nu om gaat. Is er ooit wel eens iemand geweest die het effect van een dergelijke commissie heeft gemeten? Die heeft afgewogen wat de maatschappelijke kosten van een dergelijke commissie zijn? Die heeft gekeken hoeveel procent op welke termijn wordt omgezet of overgenomen in wetgeving? Bij mijn weten niet publiekelijk. Dat vind ik jammer. Als de belastingdienst het liefst zou zien dat alles open en bloot moet – Nederland is immers een vrij land -  en dus mogen we elkaars WOZ-waarde van de woning kunnen nagaan op korte termijn, wordt de rechtspraak liefst openbaar (voor sommigen zou dit weleens het einde van het opstarten van een procedure kunnen betekenen als men beseft dat de privacy op straat ligt), waarom wordt dit dan niet bekend gemaakt?

Neem nu als voorbeeld een vrij recente commissie, de Commissie van Dijkhuizen. Deze commissie heeft in juni 2013 een rapport gepubliceerd over wijzigingsvoorstellen voor de inkomstenbelasting en toeslagen. Gegeven de beperking van budgetneutraliteit heeft deze commissie een serieuze poging gedaan wijzigingsvoorstellen ter verbetering te presenteren. Ik zal me om mij moverende redenen over de inhoud van het rapport niet uitlaten, behoudens één opmerking: uit het rapport blijkt op geen enkele wijze waarop het percentage dat in aanmerking moet worden genomen voor de heffing in box 2 gebaseerd is. In mijn opinie zou dit voorstel er zo maar toe kunnen leiden dat het percentage in box 2 en box 3 naar beneden zou kunnen worden bijgesteld, terwijl eenzelfde opbrengst wordt gegenereerd.

Het rapport heeft veel aandacht gekregen (zowel positief als negatief, maar het was aandacht en daar ging het om) en wat doet ons bellefleurtje: die verkondigt daags na verschijning van het rapport dat de wetgever niet voornemens is op korte termijn zulke wijzigingen door te voeren. Oftewel, leuk dat jullie een rapport hebben geschreven, maar flikker het maar in deze la bij alle andere geschriften die in het verleden gepubliceerd zijn.

Er is dus een hoop werk voor de violen gedaan, zo lijkt het. Laat de minister van Financiën van mij één ding aannemen: Het principe van oogjes dicht en snaveltjes toe en ga nu maar lekker slapen werkt alleen bij kleine kinderen die erin tuinen. Het getuigt mijns inziens niet van diplomatiek gedrag, iets wat ik van hem wel had verwacht. Ik zou hem daarom willen vragen: doe ogen en oren wijd open, behoed u voor prematuur kabaal en laat de regering en het parlement zijn werk doen!

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten